Jak być kobietą na Zanzibarze ?

Karoliny pocztówki z rajskich wakacji.

Dziś będzie mniej modowo, za to bardziej klimatycznie i wciąż lumpeksowo :)
Proszę przygotuj się na długi post z mnóstwem zdjęć. A teraz moja opowieść, od jej urodzenia. To było w maju. Karolina postanowiła wyjechać z 8-letnim synem Natanielem na miesiąc do wioski na Zanzibarze, żeby się zresetować i przemyśleć wszystko od nowa. Poprosiła mnie wtedy, bym ogarnęła jej garderobę na ten urlop w second handzie, bo prawdopodobnie będzie ją tam musiała zostawić, przed dalszą podróżą. Jak na jednorazową sytuację to było idealne rozwiązanie. Chciała też jak najbardziej wpisać się w otoczenie i uszanować tamtejsze zwyczaje.
Nie pamiętam już ile lat nie byłam na letnim urlopie, i dotąd nikomu niczego nie zazdrościłam, ale kiedy wygooglowałam Zanzibar, żeby zobaczyć jak się tam ubierają miejscowe kobiety, poczułam po raz pierwszy lekkie ukłucie w sercu. Karolinie zależało, aby ubrania, które jej znajdę, były wygodne i maksymalnie osłaniające przed słońcem i męskimi spojrzeniami, czyli długie spodnie oraz długie do ziemi sukienki, zakrywające kostki. Uwinęłam się z tymi zakupami szybciutko i zaopatrzyłam ją w 2 pary wygodnych spodni; zamaszyste w czarno białą jodełkę i mocno kolorowe sindbady, oraz w 4 sukienki, białą, tęczową, w drobne kwiaty i w etniczne wzory. Sukienki na tyle uniwersalne i wygodne, że pięknie prezentują się w nich kobiety zarówno drobne, szczupłe jak i mocniejsze budową :)
Karolina będąc tam, wpadła na cudowny pomysł sesji na mojego bloga, w tych moich zdobyczach. Jej dzielnym fotografem, przez 6 kolejnych dni, był 8-letni Nati, któremu zawsze będę wdzięczna za cierpliwość, i którego cień jak podpis, można zaobserwować na niektórych zdjęciach :) Karolina codziennie przesyłała mi efekty ich pracy, i wtedy czułam się jakbym tam była. Gdy nadmieniła, ze musi się spieszyć, bo został jej już tylko tydzień, poczułam dziwny smutek, uczucie dużo bardziej dojmujące, niż to ukłucie zazdrości przed jej wyjazdem. Chyba nie zdawałam sobie sprawy jak bardzo jej zdjęcia pozwoliły mi się przenieść wirtualnie do tamtego świata, czym z radością się z Tobą podzielę :) 
Przed wyjazdem z Zanzibaru Karolina podarowała sukienki swoim znajomym, 
kobietom z Tanzanii, mieszkającym lub pracującym na Zanzibarze, i namówiła je na sesję w tych sukienkach. Efekty tej sesji pokazuję na końcu posta. 

A teraz, dzięki uprzejmości autorki, mam zaszczyt przedstawić fragment 
nie publikowanej jeszcze książki "Kobiety na Zanzibarze" autorstwa Doroty Katende.
https://www.facebook.com/dorota.katende

MODEL PIĘKNOŚCI 

Kobiety na Zanzibarze nie gonią za modą. Są uśmiechnięte i zawsze kolorowo ubrane. Kobiety często widzi się dość grube lub bardzo grube. Nigdy nie czułam, aby były nieatrakcyjne z powodu tuszy. Noszą długie suknie lub owijają się w kangi. Zawsze zakrywają nogi do kostek, nie ma mowy o pokazywaniu łydek. Kobiety wybierają kolczyki w złotych kolorach, także bransoletki. Malują dłonie henną. Na święta wkładają pierścionki. 
Na głowach noszą szale, kangi. Zakrywają włosy, co jest wygodne, gdyż nie zawsze muszą mieć pięknej fryzury. Poza długimi sukienkami pod spodem noszą długie kalesony z koronkami lub halki. Ja bym się udusiła w takim ubraniu. Często chodzą do fryzjera i zmieniają fryzury: od krótkich warkoczyków po dłuższe. Widywałam także kobiety w krótkich gładkich włosach, z grzywką niczym Kleopatra. Mają mocne, szorstkie dłonie. Często piorą ręcznie. Są silne gdyż ręcznie tną maczetą gałęzie w buszu. Gdy przychodzi masażystka zrobić mi masaż, czuję jej dłonie, są jak chropowaty papier. Zawsze chodzą z torebkami, noszą w nich pieniądze, telefony i olej kokosowy. Rzadko kiedy malują paznokcie, raczej henną barwią je na czerwono beżowy. Poruszają się wolno, ich ruchy są płynne i delikatne, kocie. Podczas chodu miękko kołyszą biodrami, mają proste plecy. Są naturalne. Rzadko malują oczy, robią tylko czarne kreski na powiekach. Usta malują sporadycznie. Mają piękne zęby. Trudno powiedzieć, ile dana kobieta ma lat . Nie marszczy im się cera, a ich skóra jest gładka. Chuda kobieta uznawana jest za biedną lub chorą. Prawie każda potrafi robić hennę oraz masaże. To ważny rytuał kobiety z mężczyzną, kiedy są sami. Gra wstępna to właśnie masaże, powszechny sposób, by sprawiać sobie przyjemność. Ta przyjemność jest wręcz tradycją na Zanzibarze. Z islamu, religii muzułmańskiej, wywodzą się kąpiele, higiena i masaże. Co ważne, kobiety są pewne siebie, chodzą wyprostowane i z podniesioną głową. Nie znam takich, które poruszałyby się tak, jakby chciały pozostać niezauważone. Potrafią być ciche i mówić aksamitnym głosem, ale kiedy trzeba, są krzykliwe i bardzo, bardzo groźne. Wyrażają się niezwykle sugestywnie, dużo gestykulują. Używają mowy ciała.

KAROLINA DZIEŃ PIERWSZY

KAROLINA DZIEŃ DRUGI

KAROLINA DZIEŃ TRZECI

KAROLINA DZIEŃ CZWARTY

KAROLINA DZIEŃ PIĄTY

KAROLINA I NATI DZIEŃ SZÓSTY

KOBIETY NA ZANZIBARZE, 
W KAROLINY SUKIENKACH OD LUMPOLI :)

OD LEWEJ TANO, MIRIAM, MAMA SADIA, HAM I TUMU